جنس دوم - جلد ۱

زن، موجود انسانی کاملی ست؛ نه پری افسانه هاست نه «زن - خدا»، نه رویا نه سکس... این تقسیم کار که می گوید، مرد نبوغ دارد و زن فرزند می آورد و این تقسیم بندی مشهور که مرد را مظهر تعالی و زن را نماد انفعال و پذیرندگی میداند با منطق نویسنده جنس دوم نمی خواند.
زن در مقام امروزیش، پرورده موقعیت خویش است و پیام جنس دوم این است: موقعیت را باید دگرگون کرد - زن ساخته شده است تا به عنوان موجود انسانی زیست کند و سرنوشت بشری اش را کامل سازد. ... منظورم از نوشتن «جنس دوم» تنها تشریح موقعیت زن نبود بلکه مبارزه بود، یاری دادنی بود به زنان تا خود را بشناسند...»
«سیمون دوبوووار» در پی گفتاری بر «جهر محتوم» می نویسد:
«از من دو تصویر ساخته اند. در تصویر نخست، من زنی دیوانه ام، یا نیم دیوانه و هنجارشکنم... هرزه ترین خلقیات را دارم. در ۱۹۴۵ کمونیستی می گفت که مرا در جوانی در «روان» دیده است که بر چلیک های شراب، برهنه می رقصیده ام. من با پشتکار و لجاج، همه مناهی و همه رذایل را انجام داده ام. زندگی ام کارناوالی ست، جشنواره بیست جشن، در جشن و دیگر و دیگر...
در تصویر دوم، با کفشهای بی پاشنه و موهای پشت سر جمع شده ام، به راهنمای پیشاهنگان به یک مدیره به یک معلمه (به معنای پست و موهنی که راست گرایان به این واژه میدهند) میمانم. هستی ام را در لابلای کتابها در برابر میز کارم می گذرانم: مغز خالص... هفته نامه «ال» در معرفی چند گونه از زنان به خوانندگانش، زیر تصویر من نوشته بود: زندگی منحصراً ذهنی».
اما «سیمون دوبوووار» نه آن است و نه این. و نه آمیزه یی از این و از آن. «سیمون دوبوووار، موجودی دیگر است.